zondag 25 november 2007
Lege flow
Is de ene vorm van flow beter dan de andere? Die vraag kwam bij mij op toen ik even opdook uit de ingewikkelde tekst die ik aan het bewerken ben. Deze hele week heb ik mij beziggehouden met het verdienen van geld - en dan niet via de sympathieke royalty-route, maar middels een doodgewoon uurloon.
Mijn opdrachtgever betaalt goed, maar wil daar ook wel wat voor terugzien. En dus zet ik ruimhartig mijn niet geringe analytische scherpte in. Ook ben ik niet terughoudend met het maken van prettige zinnen. Let wel: we hebben het hier over een adviestekst voor een minister.
Het aardige is dat je zelfs door zo'n tekst in een flow kunt raken. Een win-winsituatie dus: veel harde pegels, en ik word ook nog eens prettig afgeleid van de zinloosheid en eindigheid van het bestaan. Zolang ik bezig ben althans. Zodra ik het document afsluit is er namelijk een opvallende leegte. En dat is niet de leegte na een hoogtepunt: de postcoitale-postnatale-postlunch-herfstdepressie waar je mensen wel over hoort.
Als ik fictie schrijf, en zelfs als ik bijbeun met een blogje, blijft er wel iets over, na afloop. Natuurlijk, ook dan is er het moment van aanpassing, te vergelijken met wanneer je op Schiphol op een loopband naar de Baggage Claim Area bent gehuppeld, en opeens weer helemaal zelf snelheid aan moet maken. Mind your step, indeed. Maar ik kom niet tot stilstand. De gedachten over de tekst gaan door. (Ik weersta de verleiding van een metafoor met een rolkoffer.) En daarmee denk ik over het leven.
Vreemd genoeg is dat bevredigender dan meewerken, hoe indirect ook, aan meer orgaandonaties, of aan kwaliteitsborging in de zorg. Terwijl dat toch edele doelen zijn, met een maatschappelijk belang. (We letten voor het gemak maar niet op de lelijke woorden.) Soms belandt iets waar ik aan heb meegeschreven zelfs op de voorpagina van de krant. Gelekt, ook nog. Dat moet toch iets zeggen?
Toch zegt het mij heel weinig, zodra ik uit mijn flow ben opgedoken. In de voedingsleer (volgende week werk ik aan een advies over foliumzuur, by the way, en ook dat is heel belangrijk, want zonder ga je dood) heeft men het wel over 'lege calorieen'. Die krijg je binnen als je vier flessen Fanta drinkt: het klokt gemakkelijk weg, als je ervan houdt, en meer brandstof heb je op een dag niet nodig, maar qua voedingsstoffen kom je zwaar tekort. Misschien is er met mijn rapporten-flow ook zoiets aan de hand. Misschien bestaat er lege flow en flow met vitaminen en mineralen.
Labels:
flow,
lege calorieen,
loopband,
schrijven voor geld,
Sonja Bakker
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Lege flow, wat een mooi, nieuw begrip.
Las net een goed stukje Grunberg, dat ongeveer over hetzelfde gaat: alles is verstrooiing, of je nu een roman schrijft of verliefd wordt of een taartje bakt. Allemaal bezigheden die tijdelijk het op zichzelf gerichte bewustzijn verdringen. Een goed zinnetje: "Men zou geluk kunnen definiƫren als verdringing die geslaagd is. En euforie als verdringing die een kort moment verschrikkelijk goed geslaagd is."
Zo,terug naar mijn eigen verhaaltje. Lekker verstrooien.
Een reactie posten