Haar roepnaam, Marietje, werd door hem tot een woord gemaakt dat paste in zijn dichterstaal, het Spaans van Latijns-Amerika. In hun trouwannonce, in een krant in Batavia, staat ze genoemd als 'Maruca Hagenaar'. Door hun huwelijk werd ook haar achternaam Spaans: Reyes. Daarmee nam ze de naam aan die Pablo Neruda officieel nog wel droeg, maar die hij al lang niet meer gebruikte.
Zelfs haar doopnamen zijn verspaanst, in de ruim veertig jaren na haar dood. 'Maria Antonieta' zou zij heten, volgens Neruda-biograaf Feinstein, met een accent op de i van Maria, zoals ook Maxima een accent krijgt, maar dan op de eerste a. Ik hoefde alleen maar Nederlands te zijn om te weten dat dat niet kon kloppen. Natuurlijk heette Maruca ooit gewoon 'Maria Antonia', zoals zoveel Nederlandse vrouwen uit die tijd. Voor hetzelfde geld had er ook nog 'Petronella' achter kunnen staan, of 'Geertruida'.
Wie was deze vrouw, die Neruda's enige kind ter wereld bracht, en het acht jaar later alleen naar een graf in Gouda bracht, terwijl Neruda in Mexico woonde en zelfs niet antwoordde op haar telegram? Op 21 juli besloot ik dat mijn volgende boek over haar zal gaan. Hier doe ik verslag van mijn zoektocht naar informatie over Marietje Hagenaar/Maruca Reyes, en van het proces dat moet leiden tot een roman.
10 opmerkingen:
Ha lieve schat! Veel succes met je zoektocht. En met je blog. Ik vind je lief!
DaPiet.
Wat leuk. Wat mooi. Wat gezellig. Een langzaam groeiend schrijversdagboek. En dan niet uitgegeven nadat het boek waarover het gaat een groot succes is geworden, maar ervoor!
Ik zoen niet makkelijk, maar hiervoor maak ik een uitzondering: een dikke zoen.
Flop
Wat is dit spannend. Succes met het zoeken en dankjewel dat ik mag meegenieten.
Liefs, Marina
Dank jullie wel, lieve reageerders! Van harte welkom, en hopelijk zie ik jullie hier nog vaak. Maar ik blijf jullie ook bezoeken, hoor!
Lieve Pauline, dat is leuk en interessant. Zo kan ik je zoektocht volgen. Al ben ik natuurlijk het nieuwsgierigst naar het resultaat later. Het wordt vast een mooi boek! Guus Wakelkamp
Je staat vanaf nu in mijn Google reader, zo kan ik je op de voet volgen. Succes met je zoektocht!
Zo wordt een blog een echt logboek. Erg leuk dat we op deze manier een beetje met je mee kunnen reizen. En dat we ons met jou kunnen afvragen: wie is die Marieke? Goede reis!
lieve pauline,
wat een leuke, spannende onderneming! Ik denk aan schrijven altijd als iets wat in het verborgene moet plaatsvinden, iets geheims waarover je niet spreekt. En nu mag ik dat allemaal meemaken. Wat leuk voor mij, wat moedig van jou.
Veel succes en ik verheug me op het vervolg.
Liefs,
ag
He, er wordt zelfs vanuit Friesland gereageerd! Dank je wel, Ag, leuk om je hier te treffen. Aai Sproet over zijn bol. Is de maisoogst al binnen?
Beste Pauline.
Heb het boek gelezen. Indrukwekkend, maar zo triest.
Hoe kan een man zo dichten, maar ook zo wreed zijn.
Cor Wilt
Een reactie posten